Yapıda duvar örme yöntemleriyle yapılmış düşey taşıyıcılara verilen ad. Bunlar, kare, dikdörtgen daire ya da çokgen plânlı olabilir.
Arkeoloji Terimleri Sözlüğü (574)
Derece, rütbe karşılığında kullanılan deyim.
Tarih Terimleri Sözlüğü (1857)
Örülerek meydana getirilmiş kare, dikdörtgen ya da daire kesitli tek taşıyıcı, ayak. Yapılarda kullanılan taşıyıcı destek.
Sanat Terimleri Sözlüğü (1043)
Paye hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.
Payanda:
1. Bir duvarı tutmak, yıkılmasını önlemek için yanlamasına dayatılan destek.
2. Bir babanın ya da direğin üzerine konan kiriş ya da aşığı alt yanlardan beslemek için direkten ya da babadan, aşık ya da kirişe verevlemesine konulan destek.
Orthostat:
1. Eski Mezopotamya özellikle Asur ve Hitit mimarîlerinde, yapıların dış cephelerinin altında yer alan kabartmalı taş blok.
2. Hitit mimarisinde yapıların alt kısmında yer alan dikey duran üzerinde kabartmalar bulunan blok taş.
Odeon:
1. Yunan mimarîsinde, içinde müzik dinlenen özel yapı.
2. Eski Yunan'da, içinde konser verilen basamaklı tiyatro.
Nef:
1. Kilise mimarîsinde apsise dik ya da paralel olarak yer alan ve birbirlerinden sütun ya da paye dizileriyle ayrılan uzunlamasına mekânlara verilen ad.
2. Yapılarda sütunlarla ya da payelerle ayrılan her bir bölüm.
3. Kiliselerde birbirinden sütunlarla ayrılan uzunlamasına oluşan mekân.