Baharat Yolu Nedir? Ne Demek? Hakkında Kısaca Bilgi

Baharat Yolu nedir? ne nemek? hakkında kısaca bilgi

Tarih Terimi Olarak Baharat Yolu

Ümit Burnu'nun bulunmasına kadar yoğun olarak kullanılan geleneksel kervan ticaret yoludur. Hindistan'dan yüklenen özellikle baharat gibi ürünler İran körfezi ya da Kızıldeniz yoluyla Suriye ve Mısır üzerinden Avrupa'ya gönderilirdi.

Tarih Terimleri Sözlüğü (1857)


Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Baharat Yolu

Hindistan'dan başlayarak İran Körfezi ve Irak üzerinden Suriye limanlarına veya Kızıldeniz yoluyla Süveyş ve Mısır'a kadar ulaşan yoldur. Uzak Doğu ile yapılan ticaret, Venedik ve Mısırlıların elinde bulunuyordu.

- Osmanlı İpek ve Baharat yoluna hâkim olunca Avrupalılar yeni ticaret yolları aradılar. Ve Coğrafi Keşifler sonunda Hint Deniz Yolunu buldular. Bu ticaret yolarlının önemi azalmaya başladı.

Sosyal Bilgiler Terimleri Sözlüğü (1105)


Bilgiyi Paylaşın: tweet facebook
Baharat Yolu terimi hakkında yorum yazabilirsiniz.
Baharat Yolu terimi hakkındaki yorumlar

Baharat Yolu hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.

Baharat Yolu ile ilgili benzer terimler:

İpek Yolu: Çin'den başlayıp Kırgızistan, Özbekistan, Türkmenistan, İran üzerinden İstanbul' kadar uzanan yola ipek yolu adını veriyoruz. Çin'den ipek ticareti yaygın olarak yapıldığı için yola bu ad verilmiştir.

Kral Ticaret Yolu: Lidyalılar kurmuştur. Sart şehrinden başlayıp Sus şehrine kadar devam etmektedir.

Zeamet: Osmanlı Devleti'nde yıllık geliri 20 000 ile 100 000 akçe arasındaki topraklara denirdi. İkinci derecedeki memurlara verilirdi. Alaybeyleri, kapıcıbaşı, Divan kâtipleri gibi.

Dirlik Arazi: Osmanlı Devleti'nde geliri devlet memurlarına ve askerlere maaş ve görev karşılığı olarak verilen topraklardır. Dirlik gelirlerine göre üçe ayrılırdı:

1-Has: Yıllık geliri 100 000 akçeden fazla olan toprağa denirdi. Padişaha, divan üyelerine, beylerbeylerine, şehzadelere ve sancak beylerine verilirdi.

2-Zeamet: Yıllık geliri 20 000 ile 100 000 akçe arasındaki topraklara denirdi. İkinci derecedeki memurlara verilirdi. Alaybeyleri, kapıcıbaşı, Divan kâtipleri gibi.

3-Tımar: Yıllık geliri 3 000 akçe ile 20 000 akçe arasındaki topraklara denirdi. Savaşlarda yararlılık gösterenlere verilirdi. Tımarlı Sipahi'ler gelirlerinin bir kısmıyla atlı asker yetiştirirler, bir kısmını da maaş olarak alırlardı. Tımar sistemiyle yetiştirilen askerler, Osmanlı ordusunun önemli bir kısmını oluştururdu. Tımar sistemine bağlı topraklar Tahrir Defterlerine kaydedilirdi.