Duvar örmekte kullanılan balçık ve saman karışımı pişmemiş tuğla.
Coğrafya Terimleri Sözlüğü (1146)
Duvar örmekte kullanılmak için kalıplara dökülüp güneşte kurutulmuş saman ve balçık karışımı ilkel tuğla.
Genel Türkçe Terimleri Sözlüğü (365)
Samanla karıştırılmış çamurun kalıplara dökülerek güneşte kurutulması ile yapılmış inşaat malzemesi, pişmemiş tuğla.
Sanat Terimleri Sözlüğü (1043)
Kerpiç hakkında henüz yorum yazılmamış. Üstteki formu kullanarak ilk yorumu yazabilirsiniz.
Keramik: Ham maddesi toprak, kil olup elde, kalıpta ya da tornada biçimlendirilmiş ve fırınlanmış her tür eşyanın genel adı. Seramik.
Kemer Gözü: Kemerin ve ayaklarının arasındaki boşluk.
Katakomp:
1. İlk hıristiyanların içinde toplanıp ibadet ettikleri yer tapınaklarının genel adı.
2. İlk Hıristiyanların yer altına yaptıkları mezarlara verilen ad.
Karyatid: Yunan klasik mimarisinde tapınak çatısını taşıyan uzun giysili kadın heykeli biçimindeki sütun. Bunun erkek heykeli şeklinde olanlarına atlant denir.